Najdroższy parking jaki w życiu spotkaliśmy

Po Goteborgu ruszyliśmy w stronę Moss i Oslo, by zwiedzić piękną i niewielką stolicę Norwegii. Oczywiście nocowaliśmy w Moss, więc po porannym pysznym śniadanku zapakowaliśmy się w auto i ruszyliśmy te 65 km, by nacieszyć się zabytkami tego miasta. Wjechaliśmy prawie do centrum i zaparkowaliśmy na podziemnym parkingu. Przy wjeździe pobraliśmy bilecik i niewiele myśląc podreptaliśmy na miasto. Za pierwszy cel obraliśmy Operą Tańca i Baletu, która podobno jest najbardziej popularnym turystycznie punktem miasta. Nie ma co się dziwić moim skromnym zdaniem, jeśli znajduje się parę kroczków od dworca kolejowego w Oslo. Tak czy inaczej jest wspaniała, a biały kamień w ten dzień odbijał tak mocno promienie słoneczne, że nie można było patrzeć nie przymykając dość mocno oczu.

Po Goteborgu, w którym wydaliśmy dość dużą kwotę na karty miejskie, tu zdecydowaliśmy się jedynie na bezpłatne atrakcje. Na szczęście w Oslo takich nie brakuje, bo jest tu wiele pięknych budynków i kamienic, które można podziwiać bez końca.

Gdy już nacieszyliśmy się Operą i zrobiliśmy całą serię zdjęć w różnych ujęciach, zdecydowaliśmy się na główną ulicę prowadzącą w stronę Pałacu Królewskiego. Po drodze oglądaliśmy fontanny, pomniki, napisy na chodniku, kwiaty, uśmiechniętych ludzi i odrestaurowane kamienice. Zajrzeliśmy również do punktu informacji miejskiej, który z dworca kolejowego został przeniesiony w okolice Teatru. Pobraliśmy sobie mapkę, by odnaleźć na niej kolejny wybrany punkt programu.



Dotarliśmy do Pałacu powolnym kroczkiem robiąc po drodze całą serię zdjęć. Asia nie mogła się nacieszyć Panami wartownikami i od jednego do drugiego przechodziła prosząc byśmy robili kolejne kadry. Miała przy tym sporo frajdy.

Obeszliśmy Pałac dookoła zatrzymując się na chwilkę przy jeziorkach na tyłach w parku, by odetchnąć od upału. Obejrzeliśmy raz jeszcze mapkę i obraliśmy właściwy kierunek. Jakieś 1,5-2 km dalej dotarliśmy do celu. Weszliśmy przez bramę i pierwsze co pobiegliśmy do toalety :-) Oczywiście była płatna, więc po wyszukaniu monety przekroczyłyśmy próg. Jakie było nasze zdziwienie, gdy usłyszałam głos dla rodaków bezpłatnie. Okazało się, że był to polski licealista, który zakochał się w Oslo i gdy kolega zaproponował mu tu pracę, bez wahania się zgodził i powrócił. Po krótkiej rozmowie poszliśmy oglądać to po co przybyliśmy, a więc rzeźby Vigelanda.

Sam park jest ogromny i bardzo piękny, choć troszkę niesamowity. Każda rzeźba przedstawia jakąś scenkę z życia człowieka, ale jest tam dużo, a nawet bardzo dużo nagości. Myślę, że w Polsce by to nie przeszło, choć nie ma w tych rzeźbach ani grama seksualnych podtekstów.

Zrobiliśmy sobie kilka fajnych ująć, powygłupialiśmy się (z resztą jak reszta turystów) i mocno zmęczeni zdecydowaliśmy wracać do auta.

Po dobrych 45 minutach byliśmy na podziemnym parkingu. W pełni zadowolona zabrałam portfel i poszłam do automatu, ponieważ miałam papierowe norweskie korony i chciałam je wykorzystać. Włożyłam bilecik, a tu szok - automat pokazał 270 koron (135zł). Masakra! To miało być tanie zwiedzanie, a okazało się, że zapłaciliśmy tyle co za camping. Cóż... włożyłam pieniążki do wielkiej szafy, odebrałam karteczkę i wróciłam do auta, by zmywać się jak najszybciej. Jak powiedziałam Marcinowi ile zapłaciłam za parkowanie, to nie wiedział co powiedzieć.

Tak więc w Oslo spotkaliśmy najdroższy parking w życiu. Dodam, że staliśmy tak około 5h :-)